Κρατώ πάντα ακόρεστη την ανάγκη μου για ενδοσκόπηση, για αυτοβελτίωση και φροντίδα στη δική μου ψυχική υγεία.

Χαμογελώ μπροστά στις δυσκολίες και τις αγκαλιάζω, γνωρίζοντας ότι αυτές είναι οι χρυσές ευκαιρίες για την προσωπική μου ανάπτυξη.

Δεν υποτιμώ τη δύναμη της τρυφερότητας, την πηγαία θεραπευτική δύναμη που έχει το
«μητρικό χάδι» για ένα συμβουλευόμενο.

Δεν ξεχνώ ότι «όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε», ότι στη θέση απόγνωσης που βλέπω κάποιον απέναντί μου, και εγώ ο ίδιος έχω βρεθεί στο παρελθόν και όχι πολύ δύσκολα θα μπορούσα να ξαναβρεθώ εγώ ή κάποιος κοντινός μου άνθρωπος. Τα στοιχεία που στο χώρο μας τόσο αβίαστα και υπεροπτικά αποτυπώνονται ως ταμπέλες ψυχικής διαταραχής, χορεύουν μέσα στον καθένα μας και απαιτούν το σεβασμό και τη συμπόνια μας.

Είμαι ακέραιος και με αυτοπεποίθηση θέτω τα όρια στη θεραπευτική σχέση.
Όπως και με τα μικρά παιδιά, έτσι και με τους συμβουλευόμενους, η διατήρηση ενός σταθερού πλαισίου παρέχει ασφάλεια και αποτελεί ουσιαστική φροντίδα.

Δε συμβιβάζω το δυναμισμό μου, την προσωπικότητα, το στυλ μου.
Αυτά συνθέτουν την αυθεντικότητά μου και επομένως είναι η μόνη οδός για να λειτουργήσω
αληθινά και αποτελεσματικά ως σύμβουλος ψυχικής υγείας.

Δίνω χώρο στην ποίηση, στη μαγεία, στο μυστηριακό στοιχείο, στο βαθύτερο ένστικτο.
Παραδίνομαι στη φευγαλέα φύση της υπέρ-ψυχής που ενώνει τα πάντα.

Δε φοβάμαι να μεταδώσω τη χαρά, τον ενθουσιασμό, την έξαψη της στιγμής.
Είναι βαθιά ανακουφιστική η συνειδητοποίηση ότι ολόκληρη η ζωή αποτελεί ένα εφήμερο παιχνίδι. Απαιτητικό πολύ, εξαντλητικό συχνά, υπέροχο όμως και πολύχρωμο παιχνίδι που όσο
πιο τεχνηέντως το παίζεις, τόσο περισσότερο σε ανταμείβει.